Marisa schrijft

Categorie: Surinaams avontuur

Kunnen honden nadenken over hun leven…

Dieren, Mijn honden, Surinaams avontuur

Onze honden zwemmen niet. Vega kan het wel, heel goed zelfs, al zou je dat niet zeggen. Vega was een klein maar brutaal hondje toen hij samen met de eveneens jonge lieve Lola bij ons kwam. Samen waren ze al snel onafscheidelijk en gingen dagelijks op ontdekkingstocht in de grote tuin. Tot het moment kwam dat ze het water ontdekten. Een meer voor de deur, dat vinden kleine hondjes leuk. Lola was nieuwsgierig en stond al snel met haar pootjes in het koele water. Kleine Vega hield ook van water, maar durfde nog niet echt. Eerst maar eens een paar slokjes drinken en daarna alleen zijn voorpootjes. Maar de drang om Lola te volgen werd groter en op een dag was het zover. Ik kan het moment nog zo voor me halen. Lola liep weer vlak langs de kant als een deftig dametje door het water. Af en toe keek ze naar Vega met een vragende blik. Toen kwam het moment dat Vega met een plons in het water sprong en als een volleerd zwemmer al snel van de kant af zwom. Lola volgde Vega en ook zij zwom alsof ze nooit anders had gedaan. Vanaf dat moment waren ze

Lees verder

Mariënburg, Vergaan maar niet vergeten

Over van alles, Surinaams avontuur

Het is de titel van een geschiedenisboekje dat ik in 2010 samen met de kinderen van Mariënburg schreef ter ere van het eerste Suriname Heritage Festival.   Het staat vol met verhalen en tekeningen van de kinderen van die Mariënburg, een voormalige suikerplantage van de Nederlandsche Handelsmaatschappij die het sinds 1882 in bezit had. Verhalen van hun grootouders die voornamelijk uit Java en India als contractarbeiders naar Suriname kwamen. Het boekje had als doel om de kinderen met hun grootouders te laten praten en ze bewust te maken van hun eigen geschiedenis. Maar ook om ze trots te laten zijn op wat diezelfde grootouders hadden bereikt, waar ze vandaan kwamen en dat de verhalen niet vergeten zouden worden. Want ook Mariënburg kent een rauwe geschiedenis, die niet vergeten mag worden. En terwijl ik de bladzijdes door mijn vingers laat glijden gaan mijn gedachten terug naar de spoorlijn die van Mariënburg vlak langs ons huis liep, richting de Surinamerivier. Ik wandelde er regelmatig met de honden. De geluiden van het bos…de ara’s, de amazone-papegaaien, de apen en de luiaards die me vanaf een veilige plek hoog in de bomen aanstaarden. Het was warm en klam. Hoe zwaar moet zijn geweest om

Lees verder

Suriname, zal het ooit nog goed komen?

Over van alles, Surinaams avontuur

Ik ben voor een week in Suriname om mijn laatste zaken af te wikkelen. Vijf jaar hebben we er gewoond en na twee jaar zet ik weer voet op Surinaamse bodem. Ik sta in de rij en maak gebruik van de optie om ter plekke mijn visum te kopen. Tot mijn grote verbazing worden mijn SRD’s geweigerd. Alleen euro’s of dollars, zegt de man ongeïnteresseerd en wijst naar het briefje dat op het raam is geplakt. Het chagrijnige gezicht ontneemt me direct de lust om een discussie met hem aan te gaan. Gelukkig is een dame in de rij behulpzaam, en ruilt haar euro’s tegen mijn SRD’s. Hoe is het mogelijk dat Suriname haar eigen munt niet accepteert. Betekent dit dat het land geen vertrouwen heeft in haar eigen valuta? Een teken dat het helemaal niet zo goed gaat met het land zoals in de NPO docu ‘Suriname, 5 jaar later’ wordt gesteld? Volgens deze serie is het nog steeds het land dat rijk is aan grondstoffen, een land met economische groei en het land met ongekende mogelijkheden. Ik vraag me af of dat wel zo is. Neem de IamGold deal, waarbij de winst tussen 1.200 en 1.400 dollar voor IamGold is en

Lees verder

Je gaf geen kik

Dieren, Mijn honden, Over van alles, Surinaams avontuur

Nicola was je naam die we veranderden in Lola, toen je bij ons kwam Een magere aangereden pup uit het asiel, je gaf geen kik Je was voorbestemd om een bij ons een lang en gelukkig leven te leiden Na een jaar besliste het lot anders, je gaf geen kik Na een wandeling bloedden de nagels aan je achterpoten Je gaf geen kik Ik heb je zo goed als het kon, het laatste stuk gedragen De kracht in je achterlijf verdween iedere dag een beetje meer, je gaf geen kik Je kon jezelf niet meer krabben, wij deden dat voor jou maar vast niet vaak genoeg, je gaf geen kik Als je viel, hielpen we je opstaan. Je werd incontinent, plastte ‘s nachts in je hok De spieren in je schouders groeiden buiten proporties om het gemis aan kracht in je achterlijf te compenseren Je had pijn, je gaf geen kik Tot de dag dat je tegen de auto aan leunde, omdat je niet meer kon. Het pijnlijke moment was gekomen, je gaf geen kik Tot de allerlaatste hartslag lag je in mijn armen, het was goed zo..je gaf geen kik Je was zo speels, zo lief, mijn vriendin, Lola

Lees verder

Toeval bestaat niet

Over van alles, Surinaams avontuur

Dit verhaal heb ik geschreven toen ik nog in Suriname woonde. Het was de dag dat we in december 2012 met vrienden de uitbundige versiering in Noord gingen bekijken. Heb je soms niet het gevoel dat toeval niet bestaat? Dat je achteraf bedenkt dat als je iets vroeger van huis was gegaan, het misschien de airbags van jouw auto waren geweest die als stille getuigen tegen de autoruiten geperst zaten. Dat misschien jij betrokken was bij dat ongeval en dat…..je moet er niet aan denken dat, omdat je je zonnebril binnen moest gaan halen, je te laat was om slachtoffer te worden… Wat als de hond van John niet wilde spelen, maar gehoorzaam zijn ren was ingegaan, dat John dan op tijd was gekomen om ons op te halen. We zouden dan tijdens het wachten niet getuige zijn geweest van de lancering van een Ariane 5 raket vanuit Kourou dat we glashelder met het blote oog konden volgen. We zouden dan zo’n half uurtje eerder richting stad zijn vertrokken om naar de prachtig versierde huizen te gaan kijken, de kerstverlichting op het onafhankelijkheidsplein en de ornamenten bij fort Zeelandia te bewonderen. Dan was de man nog niet thuis gekomen van

Lees verder

Lola

Dieren, Surinaams avontuur

Lola kwam in 2008 in ons leven. Herstellende van een heupfractuur dartelde ze als een jong veulentje door de tuin op haar lange benen. We konden toen nog niet weten wat haar te wachten stond. Lola groeide uit tot een flinke grote hond. Tijdens de periodieke controle bij de dierenarts viel het haar op dat de spieren op de schouders  van Lola zich buitenproportioneel ontwikkelden. Waarschijnlijk om het verlies aan kracht in haar achterhand te compenseren. Na verloop van tijd werd ze tot haar eigen afgrijzen incontinent. Soms viel ze zomaar om en kon dan niet meer overeind komen en lag dan te spartelen in de tuin. Gelukkig was ze nooit alleen. Er was altijd iemand thuis om haar te helpen. Op een dag liep ik met de honden op straat en keek ik op gegeven moment achterom omdat Lola een beetje achterbleef. Tot mijn schrik liet zij een spoor van bloed achter zich. Ze kon haar achterpoten niet meer goed optillen tijden het lopen en sleepte met iedere stap haar nagels over de stenen. Tot bloedens toe, ze gaf geen kik maar ik zag de pijn in haar ogen. Die laatste meters heb ik haar naar huis gedragen. Hoe

Lees verder

Honey

Dieren, Surinaams avontuur

Vanmorgen werd ik wakker met Honey in mijn hoofd. Honey, de zwerfhond die wij in Suriname iedere dag een bordje eten gaven. Ik leerde Honey kennen toen hij schuw en verschrikkelijk mager in de omgeving naar eten zocht. Een zwerfhond zoals zovelen in Suriname. Tot we hem op gegeven moment niet meer zagen. Dagen werden weken en weken werden maanden. Na een maand of drie was hij er weer. Sterk vermagerd, zijn botten staken uit en zijn ogen stonden dof. Uit navraag bleek dat hij op de werkplaats in de buurt was overreden door een tractor. Hij lag onder de tractor te slapen en de bestuurder had hem niet gezien toen hij weg reed. De omstanders lieten hem aan zijn lot over en op eigen kracht en doorzettingsvermogen kwam hij er toch boven op. We hebben de dierenarts laten komen omdat hij een ontsteking had aan zijn poot. Zij heeft Honey geholpen en hem extra vitaminen en ontstekingsremmers toegediend.  Honey liet het allemaal gebeuren, zolang ik maar in de buurt was. Van andere mensen moest hij niets hebben. De achterburen, verguisden hem, verjoegen hem met stokken en stenen en hebben zelfs op hem geschoten. Ze vonden het een vieze vlooienbaal.

Lees verder

Mijn Hond uit Suriname

Hond uit Suriname meenemen

Het komt regelmatig voor dat mensen na hun verblijf in Suriname hun hond mee willen nemen naar Nederland. Als je dit van plan bent, willen wij je op deze site informatie geven over alles wat daarbij komt kijken. Niet alleen het traject wat je hond in Suriname moet doorlopen maar ook waar je in Nederland rekening mee moet houden. Jouw hond kan zich niet meer gedragen zoals hij dat in Suriname gewend was. Reken erop dat het heel wat aanpassingsvermogen vraagt en heel wat geduld van jou. Ook hierin kunnen we je adviseren. Check de verschillende tabs en als je iets wilt vragen, laat dan even op Facebook een berichtje achter of mail naar: marisanaarden@gmail.com

Lees verder

Gedrag van je buitenlandse hond

Hond uit Suriname meenemen

Natuurlijk is iedere hond anders en heeft iedere hond zijn eigen karakter. Wat ik hieronder beschrijf is mijn persoonlijke ervaring met mijn honden en is dus niet leidend. Misschien dat jouw hond zich heel anders gedraagt. Mijn honden waren in Suriname waakhonden en gewend om samen op jacht te gaan in de tuin. Vogels, slangen, hagedissen en awari’s, het maakte ze niet uit. Samen konden ze alles aan. Dit gedrag vertonen ze na een jaar in Nederland nog steeds. Samen uitlaten is voor mij best lastig want ze zijn behoorlijk sterk. Dus het liefst loop ik met een tegelijk. Ik ben zo veel meer tijd kwijt maar de kwaliteit van de wandeling is dat dubbel en dwars waard. Ik heb ze echt moeten leren om netjes naast me aan de lijn te lopen, niet te trekken en niet uit te vallen naar iedere hond die voorbij komt. In het begin voelde ik me behoorlijk opgelaten tussen al die net opgevoede honden. Tenminste, dat was mijn beeld van de Nederlandse hond. Nu, een jaar later allen mijn honden nauwelijks op. Paco luistert alleen als hij zin is maar loopt gewoon los tijdens de wandeling. Rennen achter een bal aan vindt hij

Lees verder